Bölüm 1:
Darmadağın bir dünya biz ki sahibi
Düşe kalka yol aldık hayatın talimi
Gel inatla gel yorulma bak inan değer
Kararlı insan mutluluk talibi
Düşün ne kaldı bir bak dünden armağan
Hayıflan geçti zaman ve sendin mahvolan
Toparlan vakit yok artık kurut şu buhranı
Zordur yaşam yıkılma mırıldan şarkını
Hayat soyut kavramla tokatlar aklını
Tek somut gözyaşı insan ne oldum şaşkını
Badireler var zamazsız öldüğün
O badirelerden de söyle var mı birisi güldüğün
Cevabı beklenen onca soru dururken içimde
Bugün bir yenisi eklenir bak hayattı mahlası
Hüda bir sayfa koydu önüme yazmam gerekti
Bense münker nekir ile uğurladım sayfayı
Belki bir bakış veyahut bir gülüş bir haykırış
Bir armağan, bir imtihan, belki aldanış
Sahi neydi unuttuk adını biz bu ömrün
Belki bir yol gidemesek de bir karış
Nakarat:
Çıkar ne varsa koy ardına bırak hadi gel
Unutuver hadi kötüye bağlama bel
Bir şans ver hadi gelen şu güne
Güneş doğacak bakmasını bilene
Bölüm 2:
Kaldır arşa başını bak, bu belki iyi gelir
Gün gelir düşen de kalkar kalbim iyi bilir
Kirlenir her şey zamanla üzülme
Çıkar yüzünden hüznü bu hâlde gözükme
Kaybetmek için bahane arıyorsan hâline
Unutma en büyük bahane sensin kendine
Yıkılmayı bekleme sabırla ve dik dur
Yüzleş şaşırt hayatı bu kez git tersine
Ardıma gömdüm hatırlamaktan artık usandım
Yarına döndüm neyse payıma düşen kabûldüm
Anladım artık yaşam bir hengâme
Yeterli tebessüm edebilirsen idame
Uzan tutup kolundan çıkar şu derdi kafandan
Sıkan ne canını hayat mı yalandan
Dünyadan geçmek zor, sıkıldık dönmekten
Nispetten, gafletten sil kurtul her şeyden
Yüzünden düşen bir parça hüzün yüzünden bozuldu tebessüm
Toparla haydi resmi tez elden
Gönül gözüyle bakmak gerek esasen
Devran kısır bir döngü gereksiz üzülmen
Nakarat:
Çıkar ne varsa koy ardına bırak hadi gel
Unutuver hadi kötüye bağlama bel
Bir şans ver hadi gelen şu güne
Güneş doğacak bakmasını bilene