Bölüm 1:
İyi olan her şeye bakmakla geçti ömrüm
Umut etmekten de bıktım hayatı gütmekten de
Gözlerim, rengini her geçen gün kaybeden evrene baktıkça battı
Nerdesin gerçeğim?
Anlatmak zor bazen içimden geçenleri
El vermiyor dilim değinmek istediklerim bu değil
Sadece şunu bil; karanlık dehlizim
İki gönül eri yelkensiz de yüzer bizim gemi
Kendinle arandaki en büyük engeli kaldırıp yol al
Körkütük insan evet topal
Haddinden fazla yüzün bulandırmış yüzünü dikkat
Karıştırma tersini düzünü
Uzlaşmak istersin veyahut uzaklaşmak
Arkana bakmadan kaçmak bırakmak sonraya
Hayat değildi bumerang gelir diye kanma
Geç kalma iyi edersin vakitli git bulmaya
Nakarat:
Gönlünce yaşa ömrün de bitecek
Bir çiçek açacak ama bak bu hayat
Sanma dönecek geri gel diyecek
Devam hadi zor değil o kadar
Bölüm 2:
Parmak ucunda yürüyelim mi? Bebekler uyanmasın
Bir belaya bulaştım dostum sen beni uyarmadın
Hey Gepetto yaptığın Pinokyo’dan burnun daha uzun
Zincirlerini kırarsan özgürlük olur senin suçun
Dengede tutmak istediğim omzumdaki üçüncü yıldız
Onun uğrunda verdiğim politik savaşlar tatsız
Kaprisse bunun adı çekeceksin gönlüm
Bir zaman diliminden aşağı hızlaca düştüm
Hatırlıyorum bisiklet ardından çokça koştuğumu
Benim de olsun diye gözyaşlarımı çokça sunduğumu
Şimdi de olsa keşke ufak minik isteklerim
Büyüdük dallandık arzularımız tuhaf hallere büründü
Etik ahlâk kurallarıyla öldürdük bu yazıyı
Güzel argoların hepsine battı sansür kazığı
Kilit vurulmuş kelimeler var açığa çıkmak ister
Emin olun anlatacakları çok garip şeyler
Nakarat:
Gönlünce yaşa ömrün de bitecek
Bir çiçek açacak ama bak bu hayat
Sanma dönecek geri gel diyecek
Devam hadi zor değil o kadar