Bölüm 1:
Hayat adil değil
Akil mi bilmem ancak insan ne hâle gelmiş oysa ölmeden kasıldı toprak
Açıldı bir mezar soruldu bir soru
Giydirip beyazları verildi hoşça kal
Türlü türlü oyunlar, yalan ve riyalar
Giden ve gelenler var eksik elde kalanlar
Tamamla noksanı zaman bir hayli dar
Umut aklın yongası umutsuzluk tarumar
Gerçeğin bir yüzü var yalan bir hayli suratsız
Aynaya baktım şöyle aklım hayli kararsız
Kapandı gözlerim kaçırdı kendini
Bilmem ne haldeyim neydi gerçeğim?
Ne verdiğim ne aldığım ne umduğum ne bulduğum belirsiz
Hayatta renksiz ve zevksiz olmuş heyhat
Alış bak bence zor zanaat savaşmak gerek
İnsan lakin olmuş engerek
Bizler bazen doğru bazen yanlışız
Gerçek sahte neydi karma karışığız
Alışmışız, iyi olan ne varsa bak bok atmışız
Yüzdüğümüzü sandık, çoktan batmışız..
Nakarat:
Maalesef dibine vurduk hayatın
En sonundan en başına yine gerimi döndük
Oysa kördük göremedik önümüzü
Bir kez bile, karanlığa sövdük
Çare yok gidilecek tamam ne kaldı bitti
Geriye hiç bir şeyi sormadan
Her şeyi zaman gösterir evet
Koy ver derler bazen bazen kaybet
Bölüm 2:
Bilmeli miyim hakkımda söylenen ki her sözü?
İnatla yürü ve aklın kıvrımında topla gücü
Dinlemelisin, belki bilgi dünyanın bilgesi
Kır dümeni, tam bölüleri zafer bekle beni
Düşündüğüm düşünceler ki var olması zor olanlar
Bu yüzden etrafımda çokluk yerine azlıklar var,
İnandığın şeyler için ekmek gerekirsin dualar
Zaman her şeyin ilacı, verile durmuş nimetler kâr
Toplamın da vaktin eritilen ki yaşam şuurumuzda
İstemesek de yıllar bir şekilde geçti boşa
Benim kaybım çokça fazla sen olmadan yaşayamam ya
Edemediğim için dua küsmüş melekler bana
İnsanın insandan başka düşmanı var mı haydi söyle
İkisi birden ağlar, yapma gözlerim olmaz böyle
Akılda yaptığım kurgu düşüncelerden istişare
Tutkumu bilmem fakat bu melodiler hep benimle
İstediğim sevinç bazen hüzünden farksız
İstediğim hayat bazen çokça haksız
Etrafımda dolanmış sinsi her bir arsız
Bilirsin ki dostum bazen olmuyor lirasız
Nakarat:
Maalesef dibine vurduk hayatın
En sonundan en başına yine gerimi döndük
Oysa kördük göremedik önümüzü
Bir kez bile, karanlığa sövdük
Çare yok gidilecek tamam ne kaldı bitti
Geriye hiç bir şeyi sormadan
Her şeyi zaman gösterir evet
Koy ver derler bazen bazen kaybet