Bölüm 2:

Her kul hissedardı kâinattan istemek gerekti
Sana bir tavsiyem var ol açık yürekli
Beklemek dönen bu yol uzun ve sisli
Biraz sabır her halükarda gidilecek kalp niyetli

El âlem elli lale dikse kalbe nafile vesaire
Derin bir mevzu boş ver evlat hangi çerçeve
Yakıştı çehreme tamam müsaade ver biraz
Yeter yoruldu suretim herkes güldü haline

Doğruluk denen bu erdem, hayatta bak bir arpa boyu
Yol almamış bir kimsesizdi söyleyin neden?
Bilmeden mi düştük içine, istedik mi
Gözledik mi yolunu kötünün oysa iyi niyetli beklenen

Ah benim dumanlı başımı döndüren nefis
Söyle hanginiz bıraktı ruhu yalnız başına çaresizce
Kimsiniz ne işsiniz gelip gidersiniz
Bir an durup düşündü aklım boğuldu görseniz

Nakarat:

Rüyalar…
Hissedardı mutluluktan istenen de buydu oysa çok görüldü bak bütün bu
İnsanlar…
Nedense çok dürüsttü kördüler birer birer rüyamı elleriyle gömdüler

Bölüm 2:

Gömdülerdi kalbi yanıma değmemiş hayalim ardına
Çokça boğula durdum okyanusta tek bir başıma
Ruhum çaresiz gönlüm tertemiz
Rapimde isyanım elimde var bir bayrak hep temiz

Yanılmıyorsam içine düştü güllerim hayatın
Papatya fallarında aradım her bir sevgiyi
Ve bulamadım metaneti ve bulamadım cesareti
Kendi gördü aklım içini işte karmaşıktı bendi

Kaç da kurtul, beden çekerken acıyı zırvalıktan
Bu güzde yapraklar döküldü önüme hastalıktan
Sorulmamış bir soruyu sormak ister ömrüm
Kaçıncı kademe insanım ki isteklerimi gömdüm

İlmek attım boynuma ve aşkı soktum koynuma
Yarattı duygular içimde çok büyük bir tantana
Varsa merhamet ki yardım et be tanrım
Zarardayım tadım bozuk vedaya kararlıyım

Tek bir mermi koydum içine silahın, düşündüm
Çaresizlik eline aldı Savaş’ı, dövündüm
Bak yağmur yağdı üstüme, üşüdüm
Silah sertçe patladı ben, gömüldüm

Nakarat:

Rüyalar…
Hissedardı mutluluktan istenen de buydu oysa çok görüldü bak bütün bu
İnsanlar…
Nedense çok dürüsttü kördüler birer birer rüyamı elleriyle gömdüler