Bölüm 1:
Bir iki dem keder yeter biraz da biz de gülelim
Öyle uzağa gitmek olmaz, olursa bizde gelelim
Ne fark eder nasılsa ektiğin teker teker
Biçilecek sonunda gözden hayırlı gülmeler
Haydi, para peşin koy artık aşkı cebime
Şerbetim adınla ekilecek bir içki mezelerim rapim ve dilimin arka tarafı
Çok vahim, helalim olsa bakmam
Anlaşılmamış nasılsa gördüğüm hayalim
Akıtacak ne kaldı gözlerimde yaş mı bıraktın?
Ve dahası kusura bakma amma sen bu kez çok abarttın
Mutluluk daim değil ki bunu da bilmen gerekirdi
Gördüğün şeyler seraptı ben değil sen yanıldın
Benim için ne varsa kalpte anla senin için de aynı
Bunun için mi bunca tafra? İnan ki çok bayattı
Haddim değil affet beni, doğruluk mu esaret mi?
Ben cevabı bulamazdım tanrım yardım etmeseydi
Nakarat:
Buhranım buruk, zaferse zalim
Ben yeminli yaver sen hercai hain
Binlerce kulaç atsan olamazsın âlim
Söylesene hayatta kim değil ki hokkabaz
Bölüm 2:
Raks eder bu çılgın arzu kan revan günümde isteği
Kıskaç altı tablarım zamanda çıkmaz açık ki
Yaklaşım önemli tahtına çık kalbim
Boş sebeple yaptığın bu dişiye gütmeden kin
Bir benim adım siyahtı yoluma koyduğum bu başta
Bir kere terim silinsin emek verdiğim bakışla
Susuzluk içimde cinnet oldu ta derinde
Neden kalbin yerinde yok sorarım sana?
Minnet duymalı kimisi daim sadık zor koşulda
Bak pozun inatta pek kötek sonun kanımca
Izdırapta yüreğim, var mı acıya derman ellerinde?
Çok çocuk tavırların küçük bozuk ve yaş
Teşbih aynı sözleriyle eşit düşer ki kurşun
Sonuçta çırpınır durur ki hallerimse muzip
Fit kalır cebim müzikle aynı kanda
Sorunlu yordamımda aç kalır gururum
Kor alev sönerse bir gün içine düştüğün bu zorda
Yanında olmam anla sevgim için bitti kavga
Savaş verdi bedeni en sonunda razısıyla
Kaç ve kurtul mutluysan şimdi uzaklarda
Nakarat:
Buhranım buruk, zaferse zalim
ben yeminli yaver sen hercai hain
binlerce kulaç atsan olamazsın âlim
söylesene hayatta kim değil ki hokkabaz