Hayat tutuklu kaldığım bir cezaevi aç kapımı
Aç kapını bu kalp seninkinin söyle kaç katıdır?
Mutluluklar piçinle ve gül kokulu saçlarına
Papatyadan taç takılı değilmiş..
Bu yüzden ölüm yakın kafanız olmadıysa
Alın buradan ömrü yakın öldüm bakın
Göz altlarımı bürüdü siyah duman mermi
Sense başıma doğrulan en güçlü silah
Aşk direnmiyor nefrete, suçlu kimdir?
Önce bacaklarını aç sonra duygularını indir
Zorlansamda başım dimdik beni bitiren
Beni eriten kadın söyle kardeş kimdir
Hatırlamak istemiyorum yemin ederim
Bu kalpte ne yaparsan yap yerin ebedi
Aşk beni, bense ömrümü eledim
Fakat ben ölümü sense öldürmeyi denedin..
Gittiğin vakit kalpten bittiğim andır
Ve günlerce, aylarca , yıllarca yandım
Yol genişti fakat duygularım dardı
Daldı gül yüzün uzaklara unuttuğumu sandım
Ve kuruttuğunu anladım bahçemdeki gülü
Dünü esir alsak kurtulur mu günüm
Şimdi kahkala gülün inan umurumda değil ölüm
Yokluğunla birlikte uykum gelir BİR GÜN.
O yüzden sıkma sakın canım canını
Delik deşik ettim senden kalan bir kaç anımı
Yüzün güzelliğin tarifsiz tanımı
Peki ya neden yaptın? Neden yok ettin yarını
Eyvallah, bulutlara el salla
Elini tuttuğun o şerefsizi ben sanma !
Beni yok eden ölümü dahi sen sanmam
Ben saldım ipleri mutlu ol da sen salma