Ados:
Günüm gecem hiphop, rezil olmazsak iyidir
Ver beati yazmaktan başka yok bi’ fiilim
Değilim şu hayatımda başka bi’ şey
Bi’ türlü göremedim bu dünyada başka bi’ renk
İçimde farklı bi’ savaş, durgun bi’ cenk
Sahne bendeyken mikrofondan ellerini çek
Kimseden üstün değil, kralla denk
Ados ölmedikçe nacizane dile gelecek (hey!)
Harun Adil:
Zamanı ziyan eyleme, meylet bu Türkçe Rap’e
Bundan alasını sana bahşederiz dinle gene
Hazmedince doğrularını anlayacaksın ben demeden
Reel dünya ütopyanı parçalayacak mengenede
Bu yüzden az zamanın vardır evlat kulak ver
Sen ne istersen ters tepen bu kader denen meretten
Kim ne bulmuş ki sen sahi zahir olanı edinecen?
Yüz kere de dinlesen de anlayamaman çekincem
Sürveyan:
En azından buradayım bir yandan keder eksildi
Bir yanımdan kadere de tiksindim
Sizin ruhunuz pespaye
Bu olanlar eksi katı sözler sermaye
Ölüsünde fazlam var ne de az bu sana
Dirilmeden kefensiz sözleri yaz bu sabah
Beş nüfuslu kentine tam nüfuz ettim et artık tamah
Kabûllen bunu git de ki “tamam”
Allâme:
Sen izleme, tam yirmi küsür yıldır ses ver izbeden
On yıldır uğraş ver hiphop koyulmasın valizlere
Bu araba tehlikeli girdik bilinmeyen kavislere
Tüm bildiklerimiz doğrulardı kulaklara taciz gelen
Bi’ başka havası vardı Erci E’den sohbetin
Durur mu Cartel dinlerken kağıt ve kaleme sarar elim
… sinirlendim, ezberledim gaza gelip
Hassickdir diye bağırdım bazen dinlerken Panzer’i
Lider:
Tevellütüm doksan bir, tereddütüm yok sanki
Tekerrür etti tarih ve de tek tükte tarih
Gerek insan terazisi şaşar yeni lisan zararları
Neresi zaafınsa batar kader, hele bi’ yaksın kalem
Karanlık hemen çöker kafana çöreklenen sancı varyasyonel
Ödem baksan nasyonel kararlar sonucu sansasyonel dönem
Hayatım bir film sahnesi, topyekün savunma sonucu
Çömel hemen hiphop kadar Lider’im ben kapat
Derya:
Siyah tonlarında saklanır hevesim
Ne tadı var hayatın ne bana huzur getiresi
Battı gemisi yaptı gitti fuck! Hiphop’la kalbimde bir ok var
Firarda aklım piyonlardan uzakta
Kaynar bi’ suya buz atmak gibiyim, tek itirafla yerle bir bi’ katilim
Ne kadar çocuk varsa günahlarına talibim
Düşmanlarım var dahili ve tanımam hiç
Kanım akarsa delice, hakkın olmayan bi’ yerde elin varsa geri çek
Hidra:
Ümitlerine “hoşçakal” de, bi’ neden sormadan
Genellikle yol paramdı cebimdeki son param ve
Tek bi’ vücut olalım derken bölünmüşsün ortadan
Kanını çeken piranalar da görünmüştür oltada
Gerek var mı korkmana? Cümleden fazla nokta var
Artık en güzel hayal şu; memleketini koklamak
Yine mi yok param ve yine mi fakir sofralar?
Lan artık bi’ şeyleri kazanmak için uyan vakit dolmadan
Bor Pro:
Bura zaman makinası fabrikası
Tüm karanlık kafaların orta çağı avrupası
Yansın haydi sokaklara kusanların yarası
Yoluna çıkanların suratına vur çakayı
Önce eline ekmeğini al gel sonra yanıma
Ancak adam olanlar ortak olur oğlum benim kanıma
Zavallı fare hep İstanbul’un koydu amına
Onur şeref satmışlar onlar kökünden sapına