Nakarat:
Masalda kral çıplak diye bağıran bir çocuk var
Dokuz köyden kovulmuş, dokuz köyden kovulmuş
Masaldaki kral çıplak diye bağıran çocuk ben
Dokuz köyden kovuldum, dokuz köyden kovuldum
Masalda kral çıplak diye bağıran bir çocuk var
Dokuz köyden kovulmuş, dokuz köyden kovulmuş
Masaldaki kral çıplak diye bağıran çocuk ben
Dokuz köyden kovuldum, dokuz köyden kovuldum
Verse 1:
Nedensiz öfkelerin kurbanısın ben de tufanıyım
Üretilemeyen o cümlelerin yüksek okul divanı
Bazen deli bir divaneyim bazen aşık virane
Bazen taştım bendimden her gözde yoktur kinaye
Her haberde cinayet var herkeste bir şikâyet
Şayet terse döndü dünya bil ki geldi kıyamet
Beden sandığın can değil bence sade kıyafet
Gördüklerim gerçek değil sadece bir işaret
İstişareler arar gözlerim bulur nihayet
Gerçek sandığımız birçok şey de birer rivayet
Doğru söyleyeni tez kovarmış bin bir vilayet
Söyle sence kaç kişinin içinde var inayet
Hastalıklar bulaştı herkese etti sirayet
Herkes etti şikâyet ki herkeste yok dirayet
Tüm bunlara binaen hep yapılmakta siyaset
Hergün bir yerlerde daim işlenmekte cinayet
Nakarat:
Masalda kral çıplak diye bağıran bir çocuk var
Dokuz köyden kovulmuş, dokuz köyden kovulmuş
Masaldaki kral çıplak diye bağıran çocuk ben
Dokuz köyden kovuldum, dokuz köyden kovuldum
Masalda kral çıplak diye bağıran bir çocuk var
Dokuz köyden kovulmuş, dokuz köyden kovulmuş
Masaldaki kral çıplak diye bağıran çocuk ben
Dokuz köyden kovuldum, dokuz köyden kovuldum
Verse 2:
Aydınlığı saklamak için bence bir tül zor yeter
Mutlak ilim gerek ben bir küpte sirke misali
Ben de herkes kadar bu dünyada bir misafirim
Çaktığım bir kazık, çakılmış bir çivim yok benim
Umut hiç bir zaman sönmemesi gereken bir mum
Utku herkesin hayali önce amaç önemli
Dönme dolap misali çıkarsan yola yormuyor
Her işten çıkar sağlamak hep de doğru olmuyor
Dikta fon kayıtta hazır beklemekte mikrofon
Kağıt kalem önümde, beynimde var binbir düşünce
Beyimde keyif yerinde belirlendikçe hedefler
Kağıt kalem de yetmiyor, ben en derine inince
İşte durum böyle ben bir geçeyim şöyle patlatayım
Sen bi’ sus ben anlatayım, insanoğlunundur kusur
İşlediysek affola, fişlediler insanı
Hiç işin yoksa suçlusun, suça iten düzen neyse
Karşısında durulsun, bir ok misali kuruldum
Tam zamanında duruldum, bir baktım tezgâh kurulmuş
Hak arayan dayak yer sokakta yollar tutulmuş
Lütfen haklı olan kimse geçsin öne konuşsun
Nakarat:
Masalda kral çıplak diye bağıran bir çocuk var
Dokuz köyden kovulmuş, dokuz köyden kovulmuş
Masaldaki kral çıplak diye bağıran çocuk ben
Dokuz köyden kovuldum, dokuz köyden kovuldum
Masalda kral çıplak diye bağıran bir çocuk var
Dokuz köyden kovulmuş, dokuz köyden kovulmuş
Masaldaki kral çıplak diye bağıran çocuk ben
Dokuz köyden kovuldum, dokuz köyden kovuldum
Verse 3:
Birçok yerde kahpelik ve de çok yerde sahtelik
Önemsiz şeyler yüzünden de çıkan birçok arbede
Düşmekteyiz ne hallere, binmişiz bir alamete
Gitmekteyiz kıyamete, bitmek bilmez ki cehalet
Selam veren insanlardır sokaklarda yoldaşım
Toprak kokar özüm benim, toprak ister herkesi
Hep toprak isteyenler arar sorar der ki nerdesin?
İşinde doğru düzgün koşanlara zeval gelmesin
Emin ol bir piramit, bir piramitten değerli
Teğet geçer mermiler zaten atlarımız eğerli
Mesajlardan ders almayanlar mecazdan hiç anlamaz
Şarjör boşaltmak kolay da deşarj etmek asıl olay
Tüm sorular sorulmuş ben ok misali kuruldum
Hep dokuz köyden kovuldum yalancı geyik vurulsun
Eksiklerim, hatalarım senin pisliğini kapatmaz
Bu kadar laf yedikten sonra köpekler bile havlamaz
Nakarat:
Masalda kral çıplak diye bağıran bir çocuk var
Dokuz köyden kovulmuş, dokuz köyden kovulmuş
Masaldaki kral çıplak diye bağıran çocuk ben
Dokuz köyden kovuldum, dokuz köyden kovuldum
Masalda kral çıplak diye bağıran bir çocuk var
Dokuz köyden kovulmuş, dokuz köyden kovulmuş
Masaldaki kral çıplak diye bağıran çocuk ben
Dokuz köyden kovuldum, dokuz köyden kovuldum
Söz: Ceza
Müzik: Da Poet
Aranje: Ceza