Hassas konular, bir erkeğin adam olma döneminde çarpıcı,
Çocuklukta yasaklar aşılıp, yaşlandıkça olunmuş alaylı.
Kalem, kitap, kağıt, değil de farkında olmaksa esas mektep,
O cihetten kasavet çekme, kendimce yaladım az çok mürekkep.
Leb demeden leblebi yağdı, kimine beklemeden bin kapı açtı,
Dibine dolu yağsa altına kağnı çekti, kimineyse gülmedi bahtı.
Geri baktı, ne zaman ki adamlığa adım attı, afakanı kalktı,
Boş pişmez ağır silüetler, ahırdan başka, saraydan farklı.
Serserilikten de ziyade bir adaba münhasır tavır haller,
Aforoz edilecekse de küfür olsun ruhbanlıktan devinimler.
Bin çeşit ıspanaklı hatısat, ister istemez mideye oturdu,
Veled olduk, adam olduk, ama insandık olan yine bize oldu.

Peh! Balçık denizine kıyıdan saplanıp akşamdan
Ağdalı dile balgam atmazsam kendi kusmuğuma batıp da öleyim
Korkudan eyvallah çeken, bu dönek devrana racon keser
Şamdan kırmaya boynunda, hayata denizin dibindeki batıkta döneyim
Deh! Küheylan kadeh kırmaya ket vuran adab-ı muaşeret
Para etmez bu haşereler için, hay sizin ahkamlarınıza sokeyim
Eeh! Darlamayın be bu işler dar’ül-fünuna benzemez
Güruh bu balgamı zımparalarken ben kuruyup şaraba hasret öleyim.

Bırak yapışsın suratına o hain ve müşkülpesent,
İfadeler kırıp geçirsin bozgun ahvalden her götvereni.
Ziyanı yok, ziyadesiyle geçer elden bir ton elden düşme,
Ele düşünce, şarap hasret öleyim hatırlarsam yüzlerini.
Egolarıyla yetmiş arşın atlamış da yere çakılmış mı gafil?
Evet, tersten düzülmüş beceremediği talihi,
Hani gani gani lanet okur yazar ya denyo düsturuna,
Fütursuz istikbal bile bozgundan geri kalan iki gözü mile çekili felek.
Bir nebze, peh, saki, bir kadehin meziyeti derman,
Lokman hekimden yadigarsa kim tanır padişahı, fermanı?
Gece şaraplı sevgili gerdanı, bir yudum öpmezsem bana revadır,
Altın olsun her tuttuğum bir yudum olsun şaraba hasret öleyim.
Her şarkıya sinmiş melodilerde tınlayan bolca şarap kokusu,
Endülüs’ün meyhanesinde bir küfrüm, hem de ağız dolusu.
Dilimdeki düğümleri çözeyim, evimde harabe şehrin tapusu dururken,
Palasta pasaklı hötöröf uyurken ben, şaraba hasret öleyim.