Bu aralar vicdan vur derse sana.
Niye kapılar ardına kadar kapalı.
Aşk her daim nankör gülmezse sana
Niye insan varken yok eder sormalı.
Bu yamacında başında beklerken, yavaş
bir rüzgar esti ruhumaaaaaaaaaaa.
Atla kurtul, atladım herşeyden arındım
Derdime yok çare sormaaaaaaaaaa.
zor bana yaşamak
zor bana bana artık.
Emre:
Affım kalmadı hiçbişeye
Benim aftım var yalanlar yol açtı.
Kastım bana benim yazdım duygumu açtım.
Çok zor nefes aldım.
Akşamlar bana dost oldu.
Güneş ışığından her daim kaçtım.
Derdim var çok derdim.
Onları her akşam aynılarıma açtım.
Gerginsin. Kalbin yok.
Diyene inat yaşamaya aşıktım.
Ama bir gün çok geldi.
Bir gün bir Emre vardı dersin.
Özlemi çekilen herşeye artık sahibim.
Huzur buna benzermiş.
Arkada kalan bi annem var.
Onu güldüremedim hiç beceremedim.