Verse 1:
Aşk der ki: İnanmak için işaret beklemeyin
Galiba üşüdüm, hadi kapat şu pencereyi
Anladığım, aşk kadın ve sarhoşluktan oluşuyoken
Al bu kalbi bi gün dolaş ve dünyayı sevsene bi
Bana da biraz elektrikli sandalye ve darağacı verin
Öldüren işkenceler, psikolojimi hayal et hadi
Başka bi teni bulunca keşfet diye ziyarete git
Mestedle ihanet hayır, elbette ticaret ayıp
Ben yakındayım çünkü her yanım zayıf
İnadı bırak haz al bu aşktan bi kez gel kapımda yat
Sanki her satır kıyamet akla sen kazındın aşkım
Ölüm biz hariç başka tende her kalan bi dakka
Çığlıklar atıyor içim, ciğerlerimi sorma zaten attım
Duam yaşarken görmemem belanı
Demek bi fikrin var güzelim, söylemen bedava
Mutluyken değil, benimle ölmeden vedalaş
Nakarat:
Doğru olan bu mu ?
Beni çileden çıkartmayın (bırak!) bi dakka!
Bela seni korkuyosan bulur
Yapmak istemediklerine seni zorluyorlar Uğur!
Verse 2:
Gölgeler semada, kokun falan yalan
Bende hiçbir önemin kalmadı aşk otur sen devam et.
Kimine dertten başka ne boksun he?
Sonuç ben vebayım, hastayım, ölüyom, bak sen ters görüyon.
İyilik yapıp kötülük bulduğunda yüzünden bahanen eksik olmuyo
Şşşt zavallı, üzülmek yararsız
Kalamadık ki biz sonuçta küçük kente sadık
Benim de beni belirli anda düşünmem tesadüf
Geçmişimden seç şu anı, o an tek kişiyken çoğaldık
Doğal olduğunu sanıyoruz da bu hale tek yararlı dua
Sen değilsin bırak, eskimiş o kanlı duvak.
He bi de şu var: Terkedilmişse rüyam şimdi uyan.
Paramparça karakterime sabit kalamaz aklım
Yarım kalan parçalar da sanki yaşamaz artık
Yarına kalkamazsam sen tek başına başaramazsın
Bi vardın bi yoktun zaten
Şimdi yeni bi masala başla
Nakarat:
Doğru olan bu mu ?
Beni çileden çıkartmayın (bırak!) bi dakka!
Bela seni korkuyosan bulur
Yapmak istemediklerine seni zorluyorlar Uğur!