Verse1

Bu kaçıncı perde, hayat utansın
Senaryo bitti be perde kapansın
Her gece aynı rol, aynı ve sahte
Gün batıyor bak aynı sıhatte

Bak aynı sokakta bir başıma ben?
Bir hayli yorgunum… gözyaşımı sen?
Damladı, ağladım, anladım ayrılık
Olmasa keşke, ama var neden?

Yelkenler açtım bu gece ufkuna
Hayale daldım seninle kolkola
Birde baktım ki yelken düşmüş
Düşündüm ayrılıkta mümkünmüş….

Dilime kelepçeyi vursa ne olucak?
Kalbime kazımışım ismini..
Ancak! Vur beni, durmadan.. beni kul saysana
Dur ama gitme! perde kapanacak..

Nakarat:

Bir an gelir.. hüzün çöker.. yaprak yaprak senden içer..
Bir an gelir.. Umut biter… yaprak yaprak kalbe düşer
Bu rüzgarlar eser durur! Kanım aynı tertemiz için çürüktür, gözler hep yaşlı mehtaba küskün
Bu poryazlar neden vurur? benim alnım ak, başım dik! vede asla.. eğmedim boynumu bükmedim yasla

Verse2

Tutundum yinede, beşinci ipten
Aksadı düştü, azap kadehinden
Gürledi gökler ağladı sessiz
Ben garip yazar, sense bir cevher..

Dörde on kala uyandım uykudan..
Onca kefen giydim..
Hep korkudan kaçıştı..
Bedenimi şerler sardı, gel al götür beni bu kuytulardan..