Nakarat:
Elim yakanda, yüreğim isyanda
Herkes yalancı, beni paranoya sarıyo’
Kâbus sokağında, cebimde tabanca
Yüksek kafam, beni paranoya sarıyo’
Bölüm 1:
Kimine göre yetersiz ama kimine göre bi’ darphaneyim
Korkmuyorum ölmekten cidden, ölürsem efsaneyim
Biliyorum yüzlercesi taşır cenazemi
Anam ölmemek için tek mazeretim onun göz yaşı felaketim
Sanma ki insanoğlu öldürdükçe kana doyar
Yaşadım son zamanda ben de çok fazla paranoya
“İmdat polis!” derken herkes bizdeyse o laf “Eyvah polis!”
Ehliyeti kaptırdım yine benim elimde Gin, Sprite, Tonic
Hiç dostum kalmadı, gelip ara beni kurtar artık
28 yılım kocaman bi’ enkaz, bana yara verip durma sakın
Hesabını ödetmek istesem de hatırlamam ki suçlu hangi masaydı
Kim kalbime zincir taktı? Hangi aydı ya da hanginiz haklı?
Sebebini söylesen de geçilemez artık ruhum dikenli telle kaplı
Beni kalabalık öldürün de namım yürüsün, baltanıza bi’ kelle kalsın
Sonunda gözümdeki perde kalktı, bu gelen tokattı yine terle kalktım
Günleri sayarak bekledim ama kimse gelmedi bilmem ki nerede kaldı?
Nakarat:
Elim yakanda, yüreğim isyanda
Herkes yalancı, beni paranoya sarıyo’
Kâbus sokağında, cebimde tabanca
Yüksek kafam, beni paranoya sarıyo’
Bölüm 2:
Paranoya
Zihninde belirdikçe, katil olmak daha da kolay
Hiç tatil yok bak, yaşamak savaş
Ve korkma (korkma!), belki ölüm daha rahat (yeah)
Sonunda galiba dönecek ülkemde Taliban’a
Ben Hayyam torunuyum kırsaldan, dokunma bari bana
Ağaç yaşken eğilirmiş, asla dönmez bi’ daha fidana
Bu gökyüzü çok karanlık ama çocuklar mavi sanar
Birileri bizi kandırdı, tüm dünya bana düşman olsa ne yazar?
Aslan gibi doğar, yaşar, ölürüm kendi kanunumu yazarım, kendi bölgemin
Alpha erkeği yalnız hâlâ, dostu olmuşum kendi gölgemin
Bi’ kurt gibi dağda gezdim göl, nehir aşkı aradım ama sende görmedim
Baksana caddeye, sokağa, parka her yerde sırtlan, her yerde akbaba
Kaç kere yaklaştım Azrail’e, yakasına yapıştım güldüm suratına
Sırıtarak “Al beni verem edeceğine hesabımı kes” dedim, eremedi muradına
Korkmamı bekledi, beni sokamadı bunalıma, artık tek gücünüz para, para!
Nakarat:
Elim yakanda, yüreğim isyanda
Herkes yalancı, beni paranoya sarıyo’
Kâbus sokağında, cebimde tabanca
Yüksek kafam, beni paranoya sarıyo’