Nakarat:
Mutluymuşum gibi herkese gülüyorum
Bazen beni sanıyorlar deli neden bilmiyorum
Her şeye rağmen diyorum iyiyim
Yalan söyledim ben oynuyorum mutluymuşum gibi
Bölüm 1:
Alkolü sünger gibi çekmedikçe çekilmiyor geçmişe sünger
Ama ayılınca yine yeni güne ekle aynı dertlere yeni dertler
Beni bekler geri bas sıranı bekle kafama taktığım çok şey var
Uçsuz bucaksız dünya bana sanki uçsuz bucaksız bi’ duvar
Ulan diyorum hatam yine nerede, bakıyorum yok.
Ama niye her şey yine bok? Çok kaybettik, çok
Zaman geçiyor belki yarın ölüm var belki biraz sonra
Kimse bilmez ne kadar vakit var ne kadar şansın var?
Kimin ahını aldık lan? Çok çektik yine gık çıkmadı
Seni vururum diyen hâlâ gelip de bana sıkmadı
Bu; aynı anda hem yaşamak hem de ölmek gibi bir şey
Bu; hem yazıp hem öldürmek hep yazıp hem de ölmek gibi bir şey
Nakarat:
Mutluymuşum gibi herkese gülüyorum
Bazen beni sanıyorlar deli neden bilmiyorum
Her şeye rağmen diyorum iyiyim
Yalan söyledim ben oynuyorum mutluymuşum gibi
Bölüm 2:
Bazen susmak biraz zordur anlatmak daha da zor
Yaralanılıyor evet ama yalnızlıktan ölünmüyor
İnsan bir yerlere yazıyor, diyor belki de o bunu okuyor
İçimizde boktan bir umut bazen diyoruz boş ver unut
Mutluluktan korkanlar var nasıl olsun mutlu?
Kurulan bazı hayaller vardır insana unutturur uykuyu
Kimi insanın kaşarlığı kurduğu cümlelerinden bellidir
Acımasız bir insan olmamak için sevmeyeni sevmeyin
Üç biram kaldı dolapta, cüzdanımda da bir onluk
Onları aldım çıktım sokaklara, biraz da yağıyor yağmur
Bir bankta oturdum, sessiz gece ile başbaşayım
Sen de oradan bak gökyüzüne bu gece birlikte yıldızları sayalım!
Nakarat:
Mutluymuşum gibi herkese gülüyorum
Bazen beni sanıyorlar deli neden bilmiyorum
Her şeye rağmen diyorum iyiyim
Yalan söyledim ben oynuyorum mutluymuşum gibi