Raziel Verse 1:
Bozun oyunda yokum, yazar kolum batar yarına kasar her kelamda,
Gözlerim kızarır vakt-i sabaha, sözlerim acıtır kamçılarda…
Bedenimi bana bırakın yaşama o resti çekmek mi içimden geçen?? “DEĞİL”
Dünlerim ezildi, sezinmedim! -gölgelerde yetişti güllerim..
Sorgusuz olgular hep peşime takılı vebanın adresi -Sanallık-
Sanatım Rap’im bu kutsal kitap…
Nakarat:
Bıktım kumdan kaleler yıkılsın..
Aynaya baksın içimdeki çocuk,
Demini alsın ben yokken günleri dert saysın,
Rap’e bulansın.. .
Raziel Verse 2:
Çek damara lan kaç para bu iksir? dumanlı caddeler derbeder edendir beni,
Düş satar Rap ghettoda Dua misali, yanar daimi..
İki renk damıtırım bundan öte mazim dondu, sesim boğuldu görünce dostumu sürgün..
Dünya yavaştan atar aklıma kördüğüm..
Savaşırken ben dünleri kalemle döktüm, hatamı gördüm..
Kapandım öldüm, sabahtı döndüm, Beatleri döktüm, duvarlar ördüm..
Düşmanı gördüm, elemle sövdüm,
Umuttu yalan ve sabırla dövdüm her beati kaleme bıraktım kini,
Savaşa hazırdım morfini çekip de miğferi çıktım yola, gazi Razi her taraf alabora ruhtu yelkeni tuttu biçare düşleri sarıpta çektim (yow) Rap olup inledim….
(…nef’es…)
Nakarat:
Bıktım kumdan kaleler yıkılsın..
Aynaya baksın içimdeki çocuk,
Demini alsın ben yokken günleri dert saysın,
Rap’e bulansın.. .