Raziel Verse 1:
Şizofrenim dünümde kirli onca düş ve sesini buldu ellerim be Razi salla
Düş yerinden yorgun oldun..
Olgu yoktu sorgu soktu kör bıçak kanattı bedeni çok sıcak bu rüzgar es ve galip ol
Kalemin hasretin keder mi? Siktir et!
Belli Rap’ki okyanus benim bu küçücük adada tek kalan donar bu silüetim
Damarlarım ki çatlayan ateş ki Razi; güzümü geride bırakan..
Çevirdim yaşamı tersten okudum monoton olgun ordu ordu doğumun sonrasında sürüne kattığın bedenlerinden biriyim sadece, elim tutardı yüreğimi
Harp içinde tek çocuk bilindi Razi..
Doğumu kalp kramplarında gizli sesini Tanrı vermiş
Tanımadım sokaklarında geçti tenime bendi..
Zihn-i alemi Lunatic abisi kanasın bedeni, hasta düşleri…
Nakarat: (2x)
Melek bu Şeytan haydi kaç?
Kapını tıklatan zebani olabilir Mirach! -Yakındır şahlanan,
Ecel elimde kara bir haç, mezarda bedenim aç
-Çok mu sevdim bilemedin! Tek kalemde sildim…
Raziel Verse 2:
Kaç duman tükettin? Kaç adım ürettin? Kaç seferde acını kanla içtin?
Kaç ölüyle yaşamı seçtin? İstedin de olmamıştı.
Çizdi ömrü bellimi?
Karambolünde sevgi sürreel sonunda aynı yol Mekan-ı Cehennem
Elekte kalan o yüzlerin kaç yudumda maziler
Anımsa, gözünü açtın tek bir kimlik nüfs’eder zamansa bırakılan kader -zararda hislerim!
Dokunma! Kanar yaralarım sinirden heba
Tebessümün ödül mü söyle kanayan ruhuma?
Beni ki benden alan, savaş hayatsa;
Kanar durum vahim olur -sedyeler kapımda..!
Kefen diker ölüm alır beden,
Gitmem gerekti erken, kapında fazla kalamadım.
Anla duramadım yanında, aklımın içinde onca öykü saklıydı bir zaman zararı sunmasaydın!
Nakarat: (2x)
Melek bu Şeytan haydi kaç?
Kapını tıklatan zebani olabilir Mirach! -Yakındır şahlanan,
Ecel elimde kara bir haç, mezarda bedenim aç
-Çok mu sevdim bilemedin! Tek kalemde sildim…
Raziel Verse 3:
Şimdi odamın en karanlığında gizliyim ses kalır donar,
Yaşam akar beyaz bir renkte yüzlerinde maskeyim -ihanetin yaşamsal adî,
Harbe nail Razi bayrağı elinde meskeni dumanlı
Kalansa tek bu bedenim onu da hibe ettim
Göremediğin kadar derinde, asıl savaş “barış için yarış” bizimki kurtuluş mu -nerde?
Sedyeler ki alsın aklım yorgun nöbetleriyle hasta doğdu pislik oldu içime sürdüğün
Her bir mermi yırttı ruhumu fakat onardım geldim.
-gördüm bu dünyayı, oyunu öğrendim -bil ki Razi ölmedi!!
Şeytan’ın nefesleriyle yaşayan kanlı dünyanda acemi ressamım,
Cüzzamın bu tablolarda kan kırmızı!
Şarabı döktüğün çocuksal gözleriyle satırı kanatan adını kazıyan Razi
Lunatical bir kimlik sokaklarından…
Nakarat: (4x)
Melek bu Şeytan haydi kaç?
Kapını tıklatan zebani olabilir Mirach! -Yakındır şahlanan,
Ecel elimde kara bir haç, mezarda bedenim aç
-Çok mu sevdim bilemedin! Tek kalemde sildim…