Sevgine yorgun tek kiracın Aşk!
Yüzünde az bir makyaj..
Savaş! Hayata paylar yarat,
Egona gereken ilk şartım Suikast..
Yaslan aklıma, uykuma gir.
Üzersem seni Bil; kusur benim..
Zor güvenmen, kıyafetim eski..
İnsan nesli beni hiç sevemedi..
Yörüngen melodi, Düşersem elimi tut.
Yol sonunda akşam yemeği.
“Eskiler ve düşler” üzerine sohbetler yaparız belki sen ve ben..
bazıları hala birer yabancı
halimi gör, kalbim çok karanlık..
bir yıldıza tutun bu gece
hadi!
Galaksilerce sev beni uzaylı..
Verse 2:
Yok bir kimse!
Herkes hiç kimse!
Hiç kimse her şeye sahip değil!
Düzende böyle; Bu malum geyik.
Ülkemde siyaset dahi magazin!
Kaderimiz aynı ; büyü ve adam ol!
Aynı renklere boğul, sonunda kaybol!
Beni sevmen için bir neden yok
Ama
Aşk bu kaosta oldukça masum!
Kumdan kaledir ömür,
Bir dalga son sözdür.
Bir sigara öldür ve
Yine yak son kadehini içerken
Üzülerek söndür
ve masadan kalk.
Yürüdükçe basar pişmanlık
Dudaklarında aşkın son dansı.
Uzaylı
gel al beni artık!
İnsan ırkı
kendine bile yabancı..