Sancak:
Bu günahsız gözlerimi de yaktırma bana
Sana mı ona mı inanayım? Battım yalana
Tam unuttum dediğim an bulaştın yakama
Bi’ de onu öperken de baktın ya bana
Sen, en pis hâli nefretin huzuru
Beni düşünmeden kendine çektin
Bu masaya bir resmin az geldi
Dön de gururum yine bana ihanet etsin
Bu evi, eşyaları bile sattırma bana
Bütün odaları sen ve kapandım odama
Kilidimi beynime vurup çektim kapıyı
İçeriye beni bile alan olmasa da, gel
Bana mutsuzmuş gibi bakma
İstanbul neresi diye bile sorma
Gidiyorum. Beni biliyorsun, duramam
Sırtıma koyduğun onlarca tonla
Yine her gece kendini yazdırma bana
Bir bırak beni ona buna sordurmasana
Düşünme sen gidince öldüğümü falan
Tek derdim onunla uyuduğun zaman
İsterdim başkası kokunu bilmesin
Ya da bilmeseydim şimdi kimlesin
Bu daha zor, onu biliyorum
Onu tanıyorum, unutamıyorum
Sonumu ecelden önce getirttirme bana
Garezim seni bana hiç unutturmamana
Kötüyüm bunu bile bile öldürme beni
Meleğim gibi bir gece sol yanıma gel
Bana düşmanmış gibi bakma
Ben yokken ne oldu diye sorma
Ölüyorum, bunu biliyorsun duramam
Ömrüme koyduğun onlarca sonla
Nakarat:
Gidemem, canım burnuma gelse de ben
Yine herkesi kendim sandım
Ya adam olamam ya da ben olamam
Bana kendimi ver, git
Eğer bir umut varsa içinde
Yüreğim avuçlarının içinde
Benim ol diyemem sana zorlama beni
Seni başkası her gece gözlüyorken
Taladro:
Dön diyemedim
Bi’ türlü canım özleyemedim
Önleyemedim ama gittiğin o geceyi
Gururu yıkıp da gel diyemedim
Bak, yine gözlerim parçalı bulut
İstersen kapa parçamı unut
Elimde neşter kesmeye hazırım
İçimde son kalan o parçanı bulup
Uyuştur aşkını derine ver
Artık sana yenilemem
Git, gözüm görmesin o güzelliğini
Yeniden sen diye deliremem
Bana hak ver ! Ya da al deş beni
Yanındakine ben kardeş dedim
Ben, beni çıkarıyorum o dip kuyudan
Sen çek elini benden, kalleş seni
Acıları üzerime siz saldınız
En büyük hatanız, kör sandınız
Ama değilim. Siz ne anlarsınız?
Elini ver bana bu son dansımız
Kahretsin ! Yine terse bak
Doğadaki renklerim hep sana
Siyaha çalan penceremdeyim
Gölgeni gizleyip her sabah
Bi’ gün de git bana yazdırma
Yaralarım acıyo be, bastırma
Onunla evdesin her gün
Boynuna yapışıp azdırma
Dönülmüyor, aşk binince inada
Kaçıncı yoksayış, ekleme bi’ daha
Uzaktayım
Zaten seni sevmek eşitti en büyük günaha
Gözünde bal gibi suçluydum
Ulan aptal neyine borçluydum
Peki, dört yıla yakındır boş muydum?
Onunla yatmak da hoş muydu
Sessizliğimize yenildik anne
Sustuğuma bakma gözüm hep kan be
Kendime biledim şu uğurda her gün
Aşkına sokuyum ben hazırım harbe
Nakarat:
Gidemem, canım burnuma gelse de ben
Yine herkesi kendim sandım
Ya adam olamam ya da ben olamam
Bana kendimi ver, git
Eğer bir umut varsa içinde
Yüreğim avuçlarının içinde
Benim ol diyemem sana zorlama beni
Seni başkası her gece gözlüyorken