Nakarat:
Dert her yanı sarmış, ben yaramı saramam
Canım yanar, yanar da ömrüme yanamam
Gel
Gelme
Bölüm 1:
Akrep döner
Hızla ölür saatler
Kaybımı yarama katarım
Yıkanır nehirde kalbim
Israr ile yalana batarım
Vaktim az, kandırma beni
Önüme yamama baharı
Üzgünüm, cennetim yok benim
Ölüme varana kadarım
Her gece döküp yüzümü saatlerce tavana bakarım
Artık dönmeli devran; Şeytan kazanamamalı
Kaderin hazanı varanı bende; yine de yazamam haramı
Üç kuruş fazla kazanmak için kelimelerle bozamam aramı
Okuyup bulamadıgım huzuru bu gece yazarak aradım
Sistem tv ile zehirler; ister uyuş, kapama kanalı
Uyan, yaşama masala bileğinde prangalar
Dünyanın düzeni böyle: “Fakir çalışır, kral çalar.”
Geçiş:
Batıyor gibi en derine
Değiyor gibi ellerime
Yanıyor gibi cümle alem
Düşerim ellerine
Nakarat:
Dert her yanı sarmış, ben yaramı saramam
Canım yanar, yanar da ömrüme yanamam
Gel
(Karanlıkta kalamam dünya)
Gelme
(Yalanlarına kanamam dünya)
Bölüm 2:
Güne konuşurum her yazdıgımda; güzaf ederim gölgelerden
Başım ağrıyor; üç gece boyu yazmışım, ah! Sıkılmışım tövbelerden
Yüreğin iksiri pis, biz gibi bin cennetİ yutar afet-i kör bedenler
Beni bir masaya koyup ömrümü üç kuruşa satın alamaz götverenler
Gel, gece lanet sistem uyandığınızı görmeden gel
Şehri düzeltemez gece kondu mahallelerine dikilen gökdelenler
Susman ölmeden ben. Bilirim yar, yaz benimse çöl de benden
Gerçek her zaman farklıdır çünkü haber bülteninde söylenenden
Yara bere bana hatıra, yalancı yargınızdan
Kalem beri doğru kelam edince yer kayacaktır altınızdan
Ne zaman barış eli uzatsam öldüm. Bir şarkımız var
Bir gün gün çalıcaz kör felekten
On yıldır susturamadınız; bıkmıyorum söylemekten
Nakarat:
Dert her yanı sarmış, ben yaramı saramam
Canım yanar, yanar da ömrüme yanamam
Gel
(Karanlıkta kalamam dünya)
Gelme
(Yalanlarına kanamam dünya)