Bölüm 1:

Sömürüden doğan zenginlik; sefaletin nedeni
Ölüm, dünya denen bu hapiste kefaletin bedeli
Varsa ruhunu özgür kılacak cesaretin dene ki başar
Adalet mülkün, mülkse esaretin temeli

Şimdi yaklaş zihninin arka sıralarını keşfet
Vicdanına kan gitmiyorsa kravatını gevşet
Vergi çalan kahraman, ekmek çalarsan adın hırsız
Tecavüz kaçınılmazsa; Türkiye’de kadınsındır

Tehlikeli sokaklarda devrimci şarkılar yazdım eşlik edin
Bu nasıl bi’ sistem fakir hep mi yetim?
Hayatı şeytan doldurdu, ben de açtım emniyeti
Kısacası adalet yağmur ve biz seyyar şemsiyeci

Bu hikayede başka serseri yok
Sistem gerçekleri perdeliyorken zehrini zerkediyo
Sen ne diyon? Dünya batmak üzere olmalı
Sanırım o yüzden ilk önce kadın ve çocuklar terkediyo

Nakarat:

Başka kahramanı yok, bu hikayenin
Başka çaresi yok yazmaktan başka biçarenin

Bölüm 2:

Asgari ücret, on sekiz saat mesai
Bundan bahsetmez abim ne Mabel Matiz, ne Halil Sezai
Ben Cezayir’de bağımsızlık mücadelesine şahittim
Ve sahip olduğum her şey yok edildi

Feza hiç bu denli kararmazdı fedaim, üstünde kan ter senin
Faturan hiç az gelmedi, her anlamda şartellerin attı
Ben de alternatif bi’ isyan yarattım ki
Çocuklar artık altlarında can vermesin panzerlerin

Çıplakken bile kandırdı kral aptal halkı
Çocukluğum dirsek çürüttügüm sıralarda kaldı
Belki suç bizim ve dünya bizi sınamakta haklı
Köleler zincirleri çıkartıp kravatlar taktı

Boyun eğmeyenin cebine maaşı dolamıyo
Bu garip çağrı sana diyom, başımda ağrı dolanıyo
Ve sokak çocuğu çantayı kapacağı anı kovalıyo
Çünkü kimse karnı açken aşık olamıyo