Ey insanoğlu! Neyine bu kibir? Eğilemedin önüne, tabiatın omzu bu yükü çekmez anla
Ölüme rehineyiz hepimiz ağalar! Kral da, soytarı da tek mezarda
Bir avuç depresanla pek de sağlam adımlar atamıyo bünyen
Dünden miras kalan acıları topla ve suratına çarp, gerekti bütün bu yaraları raple sarmam
Ekselanslar! Bilir misiniz nedir her günün on iki saatini sizin gibi
Gevşek aptallara kölelik ederek harcayıp, evine birkaç ekmek almak?
Davam; yaralı bi’ balığı tekrar şu nehre salmak
Şehre sakla çığlığını bulanırken onca günahsız çehre kanla
Bekle kanka! bi’ gün karayı göreceğiz, bu ucuz tekne batmaz
Yeni hançerler arama zaten sırtım onla dolu hadi çek ve sapla
Yine de “hedefe varamadan ölmiceksin” diyo kafamdaki bu net hesaplar
Kimisi utanmasa; ruhunu, otoritelere çilekli kekle satacak
Gözünü oyacak olsa dahi, insan olmak istiyorsan besle karga
Dene ve yanıl, ölüme yenil, önüne geçip özünü koru ödülünü bekle çaylak!
Ben ve 140 BPM beat; Uludağ’dan jetle kaymak hissi verirken
Destek almak için kulaklarını aç ve raple kal fuck!
Nakarat:
Metaneti göm
Yorulsan bile pes etme ve kal yarına
Esareti böl yarıda
Kalk ve işareti gör!