Nakarat:

Seçim senin; ister yürü, ister kal yerinde
Gerilme göz göre göre, bunu hissetsen bile tam derinde
Çekip bırak, tekim tamam, geçim yalan seninle
Soko geri dönüp ona göster bunu, bugün artık zar elinde

Bölüm 1:

İçimde bir savaş var, şimdi koşmalıyım
“Anlat bana susma.” Tamam konuşmalıyım
İçimdeki canavara bugün erişmeliyim
Ben yarından tezi yok, artık değişmeliyim
Hey Soko! Bu paranoyaların inan ki gözünü bi ‘karı’ boyamadı
Her şeyin önüne çıkarı koyamadın; ama hayat da sana koymaya doyamadı
Nolur ha? Beni hiç tanımadığınız doğru
İnsanlara güvendim ve yarım akıllı oldum
Para varsa aran iyi, yanı başında durdu herkes
Okey, teker teker aram açıldı sonra
Yok lan ondan değil, eski Sokrat değilim
Savaş istemiyorum; ama bi’ korkak değilim
Artık iblisleri kovalayan Constantine’im
Kimse için yazmadım bu b*ktan şiiri

Nakarat:

Seçim senin; ister yürü, ister kal yerinde
Gerilme göz göre göre, bunu hissetsen bile tam derinde
Çekip bırak, tekim tamam, geçim yalan seninle
Soko geri dönüp ona göster bunu, bugün artık zar elinde

Bölüm 2:

Arkadaş, dost… Sonra insanlara küs
Belki de düşmanın sandığın kankandan dürüsttür
En yakınındaki insan aslında virüstür
Annen haklı, onlar sade it kopuk sürüsü
Benimle bu yolda sade özgürler yürüsün
Bunu ben seçtim! Şimdi görsünler gününü!
“Bu yeteneği kendinden ödün ver diye mi?
Doğru vermedin; ben anladım g*tümden, diyelim
Benim hedeflerim var, hayallerimden öte
Karamsarlık değil beni derinlere iten
Bu benim hayatım! Aptal beyinlere mi dert?
Gelip vereyim ders, en keyif vereninden
İnsanlara susma sakın; anlat ve yaz, Soko
Karanlığın ortasında kalmaz beyaz, Soko
Herkesi sen sanma, parlak zeka Soko
Her güleni iyi biri sanmak ne ya Soko!

Nakarat:

Seçim senin; ister yürü, ister kal yerinde
Gerilme göz göre göre, bunu hissetsen bile tam derinde
Çekip bırak, tekim tamam, geçim yalan seninle
Soko geri dönüp ona göster bunu, bugün artık zar elinde