Bölüm 1:
Sabahın beş buçuğu, kendimi mesafelere odakladım
Uykular haram orada morarıyorken dudakların
Ve neydi kollarımda başka birine göz atmanı gerektiren?
Ne acı hiç bitmiyor tuzakların
Uykusuzluk benim bilmek istiyorsan buyur
Bi’ vakit değişmedim göremesen de buyum
Çok bi’ şey üzülmedim nasılsa gelirsin
Ben her ihtiyaç duyduğunda tükettiğin suyum
Oradan anla baharı, gurbeti yemek yapıp kaşıkladım
Bi’ çocuk gözlerinde anlamasın uçurtmanın
A ölüm B ölüm faydası yok bu şıkların
Belki de iyi gelir sana İzmir’in ışıkları
Belki de kötü olur bu saçların ağarır
Bir kar tanesi olup yeniden özlemek baharı
Burada bir kez daha başlıyosa gurbet imtihanı
Ölmek değil bidaha görmek intiharım
Nakarat:
Gülüm anla beni, yeniden özlemek seni
Aynı siyah, beyaz ve aynı güneş, ay gibi
Ve aynı yerde aynı havayı soluyorken de dahi
Seni kaybettiğim limana tekrar dönememek gibi
Ne olur anla beni, yeniden özlemek seni
Aynı gece gündüz ve aynı ellerin gibi
Ve aynı yerde aynı havayı soluyorken de dahi
Beni defalarca öldürsen de ölememem gibi
Bölüm 2:
Bi’ yanım dönmeyi hiç istemeyen tren
Diğer yanım sen işte sen yanım diyor ki diren!
Ne yapcağımı şaşırdım ben canım
Yollarına feda etsem tüm ömrümü yine de gözlerimde bi’ nem
Hâlâ seçemediğim yollar var
Bi’ daha gelir misin, adını tonlarsam?
Bu gidiş ziyan etti ruhumu, ayaklarım tutmasa da
Gelirim elbet birkaç adımı zorlarsam
Hayat bir kaşık su, elleme dur yaram derin
Yokluğun en zirvesine taşıyansın kadın beni
Hissetmesen de günlerce sen tıkadın beni
Ben hâlâ anlamıyorum nanköre aşk nasıl denir?
Nasıl mı? Acıyı senle buldum
Aynı anda hem bi’ melek hem de bu kalbimin kurdu
Yedin de bitirdin şu ömrümü hiç yetmedi mi?
Neyse hoşçakal sen gözlerimin nuru
Nakarat:
Gülüm anla beni, yeniden özlemek seni
Aynı siyah, beyaz ve aynı güneş, ay gibi
Ve aynı yerde aynı havayı soluyorken de dahi
Seni kaybettiğim limana tekrar dönememek gibi
Ne olur anla beni, yeniden özlemek seni
Aynı gece gündüz ve aynı ellerin gibi
Ve aynı yerde aynı havayı soluyorken de dahi
Beni defalarca öldürsen de ölememem gibi