Bölüm 1:
Evimden uzaktayım, burası sisli bi’ mağara
İçimi döktüğüm onlarca şarkı, dertli bi’ nara
Bugün de yoksun be gözleri manam
Değişen bi’ kaç şey dışında aynı vuslatım hâlâ
Bir de memleketim kokuyor bu ara geçtiğim yollar
Seni seçtiğim anlar gözümde canlanır hâlâ
Ve kirpiklerimi ıslatan şu falsolu sonlar
Sanırım kaybettiğim gençliğim onlar
Birden soluklanma hissi gelip kaplıyor ömrü
Sen de idare et yoruldum da vay deli gönlüm
Sen diye sayıklayan bir ezberi gömdü
Düşün, yıkılmış bir şehir ve nefreti gördüm
Dön bi’ oğluna bak boğazı düğümlendi ana
Bugün de susuyorum, unutmam ama
Kalbimin duvarlarını linç ettim karışma bana
Bugün de içiyorsam konuşmamana
Artı kafamı kurcalıyor sonuçlar ana
Eğer vicdanın rahatsa gel haklıyım de bana
Yüzüme bakınca, bulamıyorsan eski seni
Bugün git o saçları kırık aynalarda tara
Nakarat:
Nasıl bir intikam
Geriye bak, baktığın büyük bir inziva
Daha da iyisi var, uzatma artık
Sen zararsız sansan da karanlığın zehri var
Bu yorgunluğun değeri var
Aşkın, kalbin ve gözün gönlü dar
Bu evin, bu gölün, bu derdin acısı varsa
Üzülme gözüm elbet işe yarar bir sihri var
Bölüm 2:
Hiç olmayan çatımızdan damlıyor su
Aşkım ilaçlarımı içtim neden ağlıyosun?
Sonra dişlerini sıkıp içinden, lan diyosun
Bütün gerçekliğim senken yalanlıyosun
Tavrın hiç bitmeyen film gibi, bazı zaman normal
Misal, gelmeyen sonlar
Basit bir tahminle dört dakika suçluyumdur
Yazdığımdan seni, peki ya sonra?
Bu yolda senle durmak, savaşım hep biz olmak
Savaşım biz olmak da sevdiğim korkak
Acım, herkese sormak seni
Yıllarca sırtımdaydın, arkana dön bak
Ve artık yorma beni, duruşum senle şıktı
Ben daha yaz görmedim, sonbahar ne ara çıktı
Dileğim beni unutman, içimden sölüyorsam
Yangın alsın her yanımı, aşk hani ışıktı?
Nakarat:
Nasıl bir intikam
Geriye bak, baktığın büyük bir inziva
Daha da iyisi var, uzatma artık
Sen zararsız sansan da karanlığın zehri var
Bu yorgunluğun değeri var
Aşkın, kalbin ve gözün gönlü dar
Bu evin, bu gölün, bu derdin acısı varsa
Üzülme gözüm elbet işe yarar bir sihri var