Bölüm 1:

Bir oktav ecelsin demiştim vazgeçersin
Bir ölüm bir yaşam dürüst ömre geçersiz
Sen aynı gül tadından ayrı
Bir kayısının güne tez bakan tohumlarından dudaklarıma reçelsin

Ki sürüp sürüp doyamadığım
Hiçbir teni hiçbir kadını yerine koyamadım
Odamın sansürüsün de kış yine anar adını
Biliyorsun sensiz bir rüyaya dalmadığımı

Ne hacet buna güle değdi güzün cilvesi
Seherin gülünç ayazlarıma ninnisi
Ellerinden aşk gözlerinden ömür akar
Ki gözlerindeyim, gözlerin neyin, ne meyvesi?

Yollarım bahar buhran geçmeye korkma gülüm
Hüznüme eşit bir mahşer gününden kalma ölüm
Ne korku sardı belimi, ne geçmişim tılsımı
Bir Temmuz akşamında acıya sattın hırsımı

Nakarat:

Yeniden bahar gelir
Yeniden filizlenir ellerinde kuruttuğun aşk
Yeniden temizlenir gökyüzümüz
Yeniden deniz bizim diye bağırır gül yüzümüz

Sana söz yeniden bahar gelir
Yeniden filizlenir ellerinde kuruttuğun aşk
Mahşer de olsa o gün kadınım, gülyüzüm
Sana söz yeniden bahar gelir

Bölüm 2:

Aynı selin zedesiyiz görünmez ahım
Ben aşkı yalan dolan değil gözlerinden aldım
Yıldönümüm ocak her yönüyle farklı
Umut bir hançerin sivri yanaklarına saplı

Ama can öyle değil bal dudaklım
Sana kandil vakti ayın heybetinden gül uzattım
Kendine gelmez aklım
Ellerim eşelediğim yollardan pasaklı

Ah benim aklım ah benim aklım
Ne boş münasebetler tufanına taktı
Sen dışında heryanım gümüş bir affın evresi
Bir tek sen yanım saf altın

Yıllar sonra rastlar ise saçın yüzüme
Kırılgan yüreğinle yaklaş
Ve bil ki kokun ilaç tenimin özlerine
Özlemin artarsa gözlerimle paylaş

Ki damlar ise tek bir gözyaşın ne olur sakla
Buz kütlesi üzerinde çıplak ayaklayım
Bitmeyen yasaklar, acılar demir
Üzülme sana söz yeniden bahar gelir

Nakarat:

Yeniden bahar gelir
Yeniden filizlenir ellerinde kuruttuğun aşk
Yeniden temizlenir gökyüzümüz
Yeniden deniz bizim diye bağırır gül yüzümüz

Sana söz yeniden bahar gelir
Yeniden filizlenir ellerinde kuruttuğun aşk
Mahşer de olsa o gün kadınım, gülyüzüm
Sana söz yeniden bahar gelir