Verse 1:
Sahneler kaydettim satırlarım için
Mürekkebim dünyayla sohbetlerim için
Yazdıklarım varlığıma tanık benim gibi
Bütün tümcelerim cümlenizi devirmek için
Hala hatırlıyorum ilk duyduğum rapi
Yıllar geçer ama hala ilk gün ki gibi
Düşlerinin ritime dönüştüğü zemin
Dedim kendinden emin kendini bildiğinden beri
Ver 80’leri sonra masmavi 90’lar
Değişti gerçekler çelişti masallar
Yıkılan bloklar ve asılan suratlar
Biraz daha uzaklaş çünkü telaşa mahal var
Vakit nakitse yer yok telafiye
Yapmak ömür alır ama yıkmak bir saniye
Tanığım tarihe değişir hepsi aniden
Hedeften sapanlar için sapanımda kafiye
Nakarat:
Nereye gitsem aynı kumpas
Herşey bir anlık taş kağıt makas
Bildiklerin yalan bilmediklerin esas
Herşey bir oyun gibi taş kağıt makas
Nereye kaçsam da aynı kumpas
Herşey bir anlık taş kağıt makas
Bildiklerin yalan bilmediklerin esas
Herşey bir oyun gibi taş kağıt makas
Verse 2:
Felaket kıyametin alametiyse
Kutuplar erir ademin hararetiyle
Yaşamak güvenin tek maharetiyken
Hangi rengin peşindesin gökyüzü griyken
Renkleri tuale boyamak için müzik
Atomu parçalıyor fizik sen izliyon dizi
Sıraya dizil var senin de parmak izin
Neden kendimizden bir başkası ırgalamaz bizi
Çekip gider zaman yine günceller herşeyi
Kim ya da neresi yer kürenin merkezi
Geride kalacak kareler için yaşamak
Bu savaşa gir ve de tanı yavaşla herkesi
Nereye baksam uzaklasım kaçsam
Zaman peşimdedir zaman yine aynı düşman
Herşey bir oyun gibi boyun eğip susma
Alnım aktır velhasıl hala tenakuzda
Nakarat:
Nereye gitsem aynı kumpas
Herşey bir anlık taş kağıt makas
Bildiklerin yalan bilmediklerin esas
Herşey bir oyun gibi taş kağıt makas
Nereye kaçsam da aynı kumpas
Herşey bir anlık taş kağıt makas
Bildiklerin yalan bilmediklerin esas
Herşey bir oyun gibi taş kağıt makas