Ne anlattığımı inan ben de bilmiyorum
Bi’ sigara yakıp birkaç şarkı dinliyorum
Duydukların doğru bu kez git diyorum desen de
Bir garip inat benimki gitmiyorum.
Bi’ mum misali yanan şehir vakit gelir can çekişir
Duydum bana git diyorken başkasına kal demişin
Lan ne biçim iş bu anlamadım gitti neyse tamam
Zaten bütün yazdıklarım laf gelişi.
Seni affedişim yalan zaman kirli nehirler demek
Kurtulmanın tek yoluysa zehri elinden yemek
Bi’ cümleyle olmaz asıl huzur derinden gerek
Bokunu çıkardık bu aşkı şehirden def et.
Soğuk mezar taşlarında yankı ezan başladı
Azrail yanımda fakat benle selamlaşmadı
Ben de telaş yapmadım bak izle her aşk yapmacık
Onlar biçok kural koydu fakat ben anlaşmadım.
Masallar güzeldi çocukken gönüllü gülerdim
Tertemiz ve düzenliydim bir tek hocamı üzerdim
Büyüdüğümde ben hariç bütün dünya düzeldi
Yaşadığım bu yer dışında bütün dünya güzel mi?
İstediğinden fazlasını elde etmek uğruna
Savaşmayı bırak düşme amansız bi vurguna
Bi’ yerde yürüdüler hep bi’ yerde durdular
Ve koca bi’ ölümü anca gidip akciğerde buldular.
Sabahın ilk ışıklarıyla uyanmak da kötüydü
Çocukken en büyük korkum Müjde Ar’ın ***
Şimdi ölüm korkusuyla baş etmekte hücrelerim
Kalemi bıraktığımda hayat deviriyor bir güçle beni.
Aşık olduğum kadınsa üç senedir kayıplarda
Böyle adam aşık olmaz deyip de beni ayıplarlar
O yıllarda oyunlarda saklanırken mutluluk
Şimdi ilk adresim küfür bi’ sonrası hayıflanmak.