Sen bugünüm yarınım ölümüm kalımım adımın
Anlamı gözümü açtığımda ilk seni tanıdım
Ve beni bugünlere getiren kadın unutamadım yanına koşardım
Hep dizimi kanatıp
Kolum ve kanadım yolum ve tarafım
Sen yoksan gittiğim yollar hep karanlık
Işığım kapanır içim daralır
Bi’ saçının teline ölürüm saçımı taradın
Açarım kollarımı seni beklerim
Yüzün gülmüyorsa bana yine kapkara renklerin hepsi
Sen meleksin
Sen yoksan affet ama cennet gereksiz!
Sen teksin cefayı sen çektin
Vefalı şefkatli kalbin affetsin
Mahvettim hayatını kasvetli günlerdi
Kahretsin yine affettin
Benim masmavimsin!
Canım feda olsun bir gün kapıyı çalan azrailse
Şükür sağ salimsin!
İçim paramparça olur ayağına bi küçük taş dahi değse
Sen iste tüm yıldızları toplarım anne
Ama yüreğini dolduramazlar ki biçareyim
İşte sen böyle bir mükemmel hikaye yazdın!
Kalemi kağıdı neyleyim?
Nakarat:
Ey benim nur yüzlü ay bakışlım!
Yüreğine gam ve keder mi düştü?
Sana kıyamam! benim kalp atışımsın
Yanına gelemedim sanma küstüm
Nur yüzlü ay bakışlım!
Bırak saçlarına ak da düşsün
Sana kıyamam! bilirsin sakın ağlama
Sen yoksan yaşamam ne mümkün?