Son bu mektubum ve hüzün keder sende kalsın
Sende varsın dost deyip ezip geçen sen
Ah bi dinlesende beklesen kaçıp gider tren
Çoktan uçtu şimdilerde ah ne gelir elden
Sanki Güngörende işin biter koşarak
Sanki beklicekmiş seni bir ömür hep çoşarak
Koşa koşa eriyecek hatıralar dizlerinde
Krizlerle birleşecek o fotoğraf izlerinde
Şimdilerde suskun oldum dost söyle bana
Ben mi yıkıp geçtim seni yardım istemedin haa?
Sense ince bir ipe umut bağladın her gece
Düşündüğün gözler şimdi başkasıyla elele
Söyle son zamanda kaçta gittin evine
Annen elden yardım diledi kim tutmuş elleriyle
Sense hayretler içinde karanlıkta koşarken baban kalp krizi geçirdi hayatı tıbbın elinde
Ehh be dost! Sevgi güzel hoş geçer bilirim
Kalp ağrısı zor geçer geçmesini dilerim
Ana baba derde düşmüş darda kalsa gelirim
Baban şimdi vefat etti başsağlığı dilerim
Suskun kalma bu hayatta haykır işte karşında
Uçup gidecek hayallerin peşinde çok takılma
Sor bana bende gördüm acıyı hüznü kederi
Kalp ağrısı çabuk geçti dostluğumuz ebedi…
Şimdi sor bana nooldu uğruna ölüyodun haa?
O şimdi okulda değil fiyakalı arabada
Hayat çokta umrunda nasıl olsa hala güzel
Güzelliğe para veren sarı çizmeli Memet Ağa
Senden sonra patronun oğlu sarışın çocukla
İki günde nişan taktı düğünü ise ufukta
Davetiye yolladılar bütün mahalle ayakta
Sen doğduğun gün evlendi Sapanca’da yazlıkta
Çok geçmedi bu sıralar para suyunu çekmiş
İster istemez bizimkinin borçlar birikmiş
Senin aldığın hediyeler eskiciye verilmiş
Unutma bitmeyen aşklar birgün bitirilirmiş
Suskun kalma bu hayatta haykır işte karşında
Uçup gidecek hayallerin peşinde çok takılma
Sor bana bende gördüm acıyı hüznü kederi