Bölüm 1:
Ne için ölebilirim, ne için ölebilirim?
Bilgisayarın arkasındaki çocuk dediğine göre yetenekliyim
Yaşayan halimle beni kabul ettiklerini göremeyebilirim
Kapanırsa bu bedenim yarın kesin anasayfana düşebilirim
Hikayen bitince gez hikayeleri, suratımı görüceğine eminim
Bu çocuk ne kadar yetenekli değil miydi, Bu Motive değil mi?
Desteğin için teşekkür ederiz, biz hayattaykеn bunu görebilirdik
Şimdi gencecik bir bеdenin daha bu oyundan çıkıp gittiğine sevin
Cenazem kalabalık olabilir, hatırla kardeşimiz Vio gibi
Veyahut birkaç güne mezar başında sadece göreceğim ailemi
Peki ya Moti, korkuyo’ musun ölümden?
Tupac gibi, Biggie gibi
Beşsenin sokakları ölüm peşinde gibi hissediyosun, sıra senin
Paranoyaları gerçeğe çevir (paranoyaları gerçeğe çevir)
Beslemek istiyodum yeteneğimi, bu ara korkuyorum diyebilirim
Allahım bi’ kere merhamet et!
Kalırım uzak dualarından daha da yakınlaşabilmem için mi yanına çağırdın kardeşimi?
Sahte ortam yüzler, hisler, duygu yok
Bu gündem değişir unutur gider, kimsenin hayrı yok
Ben ayaktayken destek çık diye yalvarcak halim yok
Sen bunu göçtüğümde hatırlayacaksan buna ihtiyacım yok
Sikimde değil, dinlemeyin
Saçmalayamam, bu kesin ve net
Nasıl tınladığım değil, önemli olmalı ritimler üstüne ne söylediklerim
Sıkıştır kelimeleri ve olabildiği en anlamlı haline getir
Bütün yaptıklarım ölünce basit bi’ hashtag olabilmek için değil
Nakarat:
Olmak istiyorum ölümsüz (ya ölümsüz, ölümsüz)
Ha ölümsüz, bırak gün geceye dönsün (ha dönsün, dönsün)
Olmak istiyorum ölümsüz (ya ölümsüz, ölümsüz)
Bırak gün geceye dönsün, bırak gün geceye dönsün
Bölüm 2:
Hep bi’ açlıkla başlardı eskiden o günler
Artık var mesafe, aç geçirdiğim onca günden
Artık üzülmek değil önemli, her dakika gülmem
Bu güç fuzuli değil, yok et’ceksen gerekli ölmem
La puşt çizgini bil, bi’ tane daha çiz’ceksen ünlem
Bakan kusuru değil, yaptığımı gör gam yemeden ölmem
Her an bi’ puşt gibi yaşarsan gerekebilir ölmen
Eve herkesten sonra girdin hep, vicdanın kör bro
Sokakları evden daha çok sevdin bak, vicdanın kör bro
Kulakların köpekten daha güzel işitti, olma kör bro
Şaraplar yeminden daha çok içildi, bak tek kör bu
Bu kattan atlasam mı diye düşündürttü, bu mahalle kör bro
Kimisi bilmeden intiharda
Ot güzel ve hep masamda, derken
Ciğerin sönsün de asla sen ciğersiz olma
Melodi götürür hep bak arka sokakları ezberle
Seni her götürdüğünde melodi ortada rehbersiz kalma
Herkes ister ilk önce doğsun güneş
Kaybolsun karanlıklar, gözler üstümde diye
Korkuyorum uyanmaktan, acaba kim olucak
Acaba kim olucak yanımda uyandığımda
Bedeli ne gezegen, bedeli ne ki bunun?
En sonucunda kader götürüyo’ bulduğunu
Bedeli ne, yetenek; bedeli ne, mutluluk
Şarkımdan çok tutmasını istiyorum uykumun