Bölüm 1:
Bugün benim dördüncü doğum günüm
Adımı dahi unuturum unutmam senle geçirdiğim tek bi’ günü
Biliyosun çekinmem ben söylerim ne düşündüğümü
Sen benim bunu yapmayacağımı gerçekten düşündün mü?
Sana yakışmayan tek bi’ şey var o da üzülmek
Ve benim için mutluluk demek senle gülümseyebilmek
Belki soframızda olur sade kuru bi’ ekmek
Ve senin gibi bi’ kadını sevmeye gerçekten yürek gerek
Her anım güzel benim sayende ben düzeldim
Eskiden en ufak şeyde ben nedense seni üzerdim
Hayatımda senden önce bulunmayan şey düzendi
O kalbin bu dünyadaki her şeyden güzeldi!
Kurtuldum sayende tüm kötü alışkanlıklarımdan
Yirmi beş yaşında ben başladım en başından
Tad almıyorum köpek öldüren sokak şaraplarından
Aşkı duymak istiyorum bana baba diyen bi’ çocuktan…
Nakarat:
Alıp ona ver benim ömrümden
Gözüm görmüyor bi’ başkasını körüm ben
Gene fırtınalar koparıyon gönlümde
Hayalin var hep bu gözümün önünde…
Bölüm 2:
Gücüm tükenir bazen yalnız olduğumda
Sanki tüm dünya avuçlarımda senle konuştuğumda
Hiç bi’ şey görmez bu gözüm senin yokluğunda
Bi’ gün biz de bi’ yuva kurucaz ama paramız olduğunda!
Elimden gelen bu bütün hayatım sorundu
Ve sana gelene kadar zaten içim hep buruktu
Şimdi terkettim ben sokaklarımı kim bulduysa onundur
Ve artık karım çocuklarımla ailem benim yolumdur
Sen, bağlı olduğum yaşam destek ünitem!
Ve sen bi aşk filmi çeken en güzel yönetmen
Yüzünden eksik olmasın ben ölsem bile gülümse
Sen benden vazgeçsen ben senden vazgeçmem
İçimde kopar bazen bi’ şiddetle fırtınam
Ve nerde o eski Newa, gölgesinden dahi korkulan?
Ben evin yolunu zor bulan ben hiç bi’ şeyden korkmayan
Bir adamken, yokluğun beni fazlasıyla korkutan!
Nakarat:
Alıp ona ver benim ömrümden
Gözüm görmüyor bi’ başkasını körüm ben
Gene fırtınalar koparıyon gönlümde
Hayalin var hep bu gözümün önünde…