Bölüm 1:
Bir dakika, nasıl bir şeyle muhattapsın?
Gözüme saplanıyor sanki sahte ışıklar!
Önümü görmem için yetmediği aşikar
Duvara asılı değil o kafana kazılı halde tablolar!
Içinde korku var, görüyorum bu çok komik
Kabulümdür bunun bana haz vermesi manidar
Mutlu sonlar gerçek gözükmüyor malesef
İyi yahut kötü her son acı verir muhakkak
Gel gör çarp böl yol bul yol yok baştan
Boş koy yap boz yak yık her yüz başka
Her son son kez koz yok fos mod hatta
Renk yok hep boş laflar, herkes lafta
Bir dakika
Buraya nasıl geldiğimi sorup duruyor hala, konuşturuyor hala
Ovuşturuyor ellerini koltuğun başında
Bilmediğim bir yerdeyim sabah olduğunda!
Nakarat:
Sanki bilincim tüm oyunlara dahil
Nasıl olamadım hiçbi’ yere ait
Denemek istemedim ah hayır daha değil
Bel altı vur bu oyun olmayacak adil
Boş vermek hep en iyisi
Ama ama ama nedeni yok
Boş ver boş kafalar geliyo’
Daha daha daha önemi yok
Sanki bilincim tüm oyunlara dahil
Nasıl olamadım hiçbi’ yere ait
Denemek istemedim ah hayır daha değil
Bel altı vur bu oyun olmayacak adil
Boş vermek hep en iyisi
Ama ama ama nedeni yok
Boş ver boş kafalar geliyo’
Daha daha daha önemi yok
Bölüm 2:
Önemi yok ah gecemin içine kazılı onlar
Nedeni yok ah yeni bir yol için yeni bir son var
Ve komik olma, gülemez adını karalayanlar
Bu sefer adımım ileri giderek tadını kaçıracak!
Bir durup o duruma bak, kafanın içi kurak!
Nasıl bu kafaya taşıyor yüzüne sırıtarak? Bir duruma bak
Ve konuşarak ne yapamamaksa konu hep kapana kısılarak
Kalacak amına koyduğumun yolunu bırakıp yarını unutarak
Şu duruma bak!
Nakarat:
Sanki bilincim tüm oyunlara dahil
Nasıl olamadım hiçbi’ yere ait
Denemek istemedim ah hayır daha değil
Bel altı vur bu oyun olmayacak adil
Boş vermek hep en iyisi
Ama ama ama nedeni yok
Boş ver boş kafalar geliyo’
Daha daha daha önemi yok
Sanki bilincim tüm oyunlara dahil
Nasıl olamadım hiçbi’ yere ait
Denemek istemedim ah hayır daha değil
Bel altı vur bu oyun olmayacak adil
Boş vermek hep en iyisi
Ama ama ama nedeni yok
Boş ver boş kafalar geliyo’
Daha daha daha önemi yok