Bölüm 1:
Bir çocuk düşün, hayalleri mermi kadar değersiz
Gömülmekte kefensiz, umutlar var hedefsiz
Sanki canlar değersiz, bomba sesi kulakta kalır
Dilim heceler yardım çığlığını, dayanamam içim acır
Minik bir çocuğun çığlıklarını neden kimse duymuyor
Babam önümde can çekişir, annem ise gülmüyor
Benim dünyamda çiçek yok, var ateşten bahçeler
Oyuncağımı versinler, ölüm parkta bekliyor
Her şeyi gören var, her şeyi bilen de var
Bu zulmü yapanlar, herşeyi yapar lan
Dünya cahil çıkamadık ki bataktan
Onlar anne kurban eder, sen annene atarlan
Nakarat:
Kimden haber bekleriz bilmem
Ateş damlar çatımdan
Parmaklarım yukarda bekler
Adaletin atından
Özledim adalet gir kapımdan
Kan kokar etraf
Bedeni gül kokan çocuklar
Göz yaşıyla büyüyorlar
Bölüm 2:
Bu vicdanı uyutamam, içimde acının çığlıkları
Seni zalim sen vermedin, sen alasın canları
Her tarafta kardeş kanı görünce gözümü patlatır
Çocuklar unutmaz asla, mahşerde hatırlatır
Tv’de yayınlanmaz canlar, manken kalçasından
Her devletin yancısı var, bir annenin sancısına
Can alan çok rahat bak, takar tabi tacını da
Yardım çığlıkları duydukça saklayamam sancımı bak
Elimi koydum sol yanıma, ben de suçluyum
Elimde bir şey yok evet fakat ben de suçluyum
Taştıkça söz yazarım, kurtarmaz beni belki ama
Bir mermi gelip beni bulmalı çünkü ben de suçluyum
Nakarat:
Kimden haber bekleriz bilmem
Ateş damlar çatımdan
Parmaklarım yukarda bekler
Adaletin atından
Özledim adalet gir kapımdan
Kan kokar etraf
Bedeni gül kokan çocuklar
Göz yaşıyla büyüyorlar