Bölüm 1:
Bile bile yanıyo’du canın ama ona diyemiyo’dun ki hiçbirini
Daha dibe batıyo’du, daha kötü olabiliyo’ mu ki dediklerimiz?
Yarınına kalıyo’du her şey, ölüyo’du çoktan bu günlerimiz
Islak sokağında anahtarı çevirip tabuta girmeyi düşünmedin hiç
Yağıyo’du bile bile bu sokağın cehennemin silüeti olduğunu yağmur
Dibi çıksa en dibindeyiz şehrin, nefes almalıyız ama kaderimiz oluyoruz mağdur
Küçük bi’ umudun peşindeyiz değil birimiz hepimiz
Yalnız öleceğiz çünkü doğamız bu
Yine de varoşun hayalperest çocuklarıyız
Bulutlar kapatıyo’sa bu yıldıza selam dur
Olmadı başka bi’ derdimiz hiç
Daha dibe çekiyoruz kendimizi
Yağmurla akıyo’ umutlarımız
Bırakırım bu sulara benliğimi
Yağmurlar, yağmurlar
Bu bi’ fırtına bense bi’ yaprağım
Haliylе gayet doğal savrulmam
Asla yere düşmеm dedim, her adım atmamla bi’ kez daha yine yerdeyim
Yağmurla boğuşmam gerek, ıslanıyorken bu kanatlarla
Dener miyim uçmayı gökyüzüne
Damlalar mahallenin öksüzüne damlıyo’ “şıp şıp şıp”
Hayallerim kurban, bu bi’ hırsızlık
Ben ölüyüm gördüğün benim hırsımdır
Kabul ediyorum bayağı bi’ kızgındık
Hesap ödedik, para üstü kırgınlık
Nakarat:
Yağmurlar, yağmurlar
Bu şehir ağlıyo’ üstüme üstüme bak, belki bu sonum olu’cak
Yağmurlar, yağmurlar, yağmurlar, yağmurlar
Bu bi’ fırtına belki de arkası var, lekelenir beyaz ayakkabılar
Yağmurlar, yağmurlar
Bu şehir ağlıyo’ üstüme üstüme bak, belki bu sonum olu’cak
Yağmurlar, yağmurlar, yağmurlar, yağmurlar
Bu bi’ fırtına belki de arkası var, lekelenir beyaz ayakkabılar
Bölüm 3:
Hiç bi’ önemi yok yansımaların
Yıkanır bu şehir ama caddeleri leş
Saat gece sonu beş
Kapı çalınır
Dönmüş eve günü bitiremeyen o keş
Evsizleri ıslak
Betonları çıplak
Akıp gidiyo’ umutlar
Olmuyoruz ıslah
Sürüyoruz hızla
Ya öl ya da risk al
Kimsenin kimseye faydası yok
İyiye niyet kolay harcanıyo’
Ağlarım yanağım ıslanıyor
Şükür yağmurda kolayca saklanıyor
Kamuflajım olur ıslak sokağım
Gündüz azap
Gece batağım
Alışkın hedef olmaya şakağım
Alma hafife bu olur hatan
Yaşadık her intikamı dibine kadar
Şeytan melek kafamızda iki tek atar
Savaş alanı bu şehir
Ayakta kalıyo’ parmağını yüzüklere değil pimine takan
Yaşıyorum şu kafamın dikine kadar
Islanan sokakları turluyorum geceleri yalnız
Biggie, babam, Aşkın gerisi masaldı
Şükür yine bütün kayıplarımızı andık
Tep!
Nakarat:
Yağmurlar, yağmurlar
Bu şehir ağlıyo’ üstüme üstüme bak, belki bu sonum olu’cak
Yağmurlar, yağmurlar, yağmurlar, yağmurlar
Bu bi’ fırtına belki de arkası var, lekelenir beyaz ayakkabılar
Yağmurlar, yağmurlar
Bu şehir ağlıyo’ üstüme üstüme bak, belki bu sonum olu’cak
Yağmurlar, yağmurlar, yağmurlar, yağmurlar
Bu bi’ fırtına belki de arkası var, lekelenir beyaz ayakkabılar
Çıkış:
Yağmurlar yağmurlar
Bu bi’ fırtına belki de arkası var, lekelenir beyaz ayakkabılar